Eerder plaatsten we een verslag van dinsdag en woensdag, nu nog een
terugblik op zondag en maandag geschreven door Mariska, een van de
andere werkvakantiegangers. Vandaag, zaterdag gaan we een dagtrip maken naar
het Mulange gebergte. We zijn al vroeg uit de veren, want we vertrekken om half
8. Foto's laten we weg, laden duurt te lang, ong. 10 min. per foto :-). Zie foto's puntuit.nl/malawi.
Zondag 26 juli
´s Ochtends half 9 ging de wekker. Ontbijten, afwas en kwart voor 10 naar
de kerk, net buiten het Stéphanos dorp. Veelal vrouwen en kinderen die er
waren! Vóór de dienst gingen de vrouwen en kinderen spontaan zingen, tijdens de
dienst werd er ook veel gezongen, prachtig meerstemmig, zonder begeleiding! Een
ouderling ging voor, hij sprak engels (voor ons). Een andere ouderling stond
naast hem en vertaalde alles in het Chichewa (taal in Malawi) voor het eigen
volk. Handelingen 17, het altaar voor de onbekende god. Halverwege was er een
collecte. Voorin stond een schaal op een stoel. Eerst moesten de mannen/jongens
hun gift gaan geven, daarna de vrouwen/meisjes. Aan het einde van de dienst
sprak de ouderling een welkomstwoord voor ons. We moesten één voor één gaan
staan en onze naam noemen. Sommige namen vonden ze makkelijk, andere amper uit
te spreken! Na afloop stonden we buiten op de veranda van de kerk en kwam
iedereen ons een hand geven! Het was heel bijzonder om de dienst mee te maken
en door iedereen welkom te worden geheten.
Na de kerkdienst gingen we bij Corrie de Jong koffie drinken, met cake
er bij. ´Thuis´ geluncht. Rond 2 uur ging een deel van de groep mee met Jos.
Hij nam ze mee voor een wandeling buiten het Stéphanos terrein. Om 4 uur begon
de zondagschool. Er was een quiz voor de kinderen, over de bijbelvertellingen
van de laatste 7 weken. Wat wisten ze nog veel! Daarna vertelde Corrie de
kinderen dat ze in december terug naar Nederland gaat. Meerdere kinderen
moesten huilen, ook zelf had ze het er moeilijk mee. De kinderen zongen onder
leiding van de ´Village father´ een afscheidslied voor Corrie.
´s Avonds kregen we rijst, kippenpootjes, aardappelsalade en rauwkost
te eten, heerlijk!
Maandag 27 juli
De wekker ging vroeg deze ochtend! Eerst moesten we al onze was buiten
leggen. Vrouwen van Stéphanos kwamen de was halen, wasten het in een bad en
schrobden het met een borstel schoon. Daarna hingen ze het op bij ons verblijf.
Wat een luxe!
Kwart voor 8 was de weekopening al. Alle 40 kinderen van het compound,
met hun ´moeder´ en de werknemers van Stéphanos zaten al in de hal
(gemeenschapsruimte voor weekopening, zondagschool en knutselen). De ´village
father´ ging voor in gebed en Corrie verzorgde de preek/vertelling. Jeremia 14,
waarom gebeden wel en niet verhoord worden. Ze sprak in het Chichewa en
vertaalde het tussendoor steeds voor ons. Daarna werden we weer welkom
geheten. De kinderen zongen een
welkomstlied voor ons en wij zongen 2-stemmig Psalm 42 in het Nederland voor
hen. Toen moesten we weer één voor één gaan staan en onze naam zeggen. Na afloop
gingen de kinderen buiten spelen en wij
werden voorgesteld aan de werknemers. Met hen hopen we deze weken te werken.
Na het koffie drinken kregen we van Jos een rondleiding over het
Stéphanos terrein. School, peuterschool, farm, kantoren, ziekenhuisje, tuintjes
enz. Wat is het uitgebreid! Heel bijzonder om te zien! Ook liet Jos ons al
allerlei gebouwen/karweien zien, die door ons aangepakt kunnen worden. We
hoeven ons niet te vervelen, dat is duidelijk!
Tussen de middag gegeten en om 2 uur begon de kinderknutselweek. Één
van de groep deed de vertelling in het nederlands, Corrie vertaalde in het
Chichewa. Het ging over de bruiloft te Kana. Daarna maakten de kinderen een
bijpassend knutselwerkje, waar ook een aantal andere meiden mee hielpen. Toen
ze daarmee klaar waren, werd er geëindigd en kregen ze, bij het naar buiten
gaan, een potje bellenblaas. Wat een blije gezichtjes allemaal! Geweldig!
Ondertussen was de rest van de meiden begonnen aan een mooie
muurschildering op de muur van het ziekenhuisje. De goede Herder met schaap op
de schouder en één van een man met zijn zoon tijdens het pascha, terwijl ze het
bloed aan de deurpost strijken! Heel mooi!
De jongens waren druk bezig met een groot gat hakken/graven om de
fundering voor een watertoren in te kunnen storten.
Eind van de middag kwamen we vol van de eerste indrukken, weer terug in
ons gastenverblijf. Weer was er heerlijk voor ons gekookt. We aten gekookte
aardappelen, andijvie en kip.
Na een gezellige avond doken we op tijd ons bed in!
