Maandag 3 augustus
We starten de dag met ontbijt om 7 uur. Brood, divers beleg en
kakelverse eieren van de farm op het Stephanosterrein. Een aantal keer per week
haalt Ronald hier eieren, die voor het ontbijt gekookt of gebakken worden.
Heerlijk! Om 7.45 uur is er in de hal de weekopening. Alle medewerkers van
Stephanos en de weeskinderen zijn hierbij aanwezig. Een ouderling houdt in het
Engels een meditatie over Hebr. 11 vers 23 tot eind en Romeinen 1:21-27. De
meditatie wordt vertaald door de Village Father, Allan. De Malawianen zongen
liederen (“Njimbo’s”) en de Nederlanders zongen psalm 138:1 en 4 met bovenstem.
Vandaag is een bijzondere dag want de weeskinderen gaan vandaag het
weesdorp verlaten. Tijdens vakantie van 5 weken zijn ze bij hun familieleden.
Ze worden met auto’s weggebracht, samen met een bigshopper met hun persoonlijke
spulletjes en elk een zak mais van 50 kg. In plaats van de gebruikelijke blote
voeten hebben vandaag de kinderen allemaal schoenen aan. Het verlaten van het
weesdorp voor vakantieperiode brengt gemengde gevoelens met zich mee. Enerzijds
zijn de kinderen blij hun familieleden weer te zien, maar anderzijds zijn ze
sip hun huisgenoten te moeten missen en zijn ze onzeker hoe het thuis zal zijn.
Sommigen zullen hard moeten werken, anderen (met name de wat oudere meisjes van
een jaar of 12/13) zullen misschien op ‘kamp’ gestuurd worden. Tijdens deze
kampen krijgen de meisjes seksuele voorlichting, theorie les door oude wijze
vrouwen. Als afsluiting komt er een man de meisjes praktijkles geven.
Gruwelijk! Deze mannen worden in de volksmond “hyena’s” genoemd. Stephanos
houdt de weesmeisjes gelukkig scherp in de gaten of ze thuis zijn tijdens de
vakantieperiode. Maar de cultuur is zo belangrijk in Malawi, zodat het lastig
is om deze kampen te bestrijden.
In de ochtend worden de taken verdeeld. Er zal worden geschilderd in de
klaslokalen (“standards”) van de basisschool. De muren daar zijn vreselijk
vies: oranje, geel, rood door het stof, met overal vale papieren posters die
vastgeplakt zijn met lijm op de muur of kauwgom. Met frisse kleuren (wit,
lichtgroen, ivoor, grijs, blauw) worden de lokalen geschilderd. Je ziet
letterlijk waar je blijft! Het verven gaat echt op zijn Afrikaans: met een
houten tak de verf roeren, met een mop (van allerlei slierten zelfgemaakte
dweil) en bezem worden de raggen, spinnen en stof weggeveegd. Daarna met de
kwasten meters maken! Op de geschilderde muren worden muurschilderingen
gemaakt. Per klas is er een boekje waarin precies staat wat er geleerd wordt.
Uit dit boekje worden de muurschilderingen aangebracht op de muren. Terwijl de
dames aan het schilderen zijn, is er constant een bewaker in de buurt, strak in
pak en compleet met wapenstok. Meestal zit hij relax in het zonnetje, en soms
staat hij opeens in het lokaal. “Nice, painting” zegt hij dan, en na nog even
gekeken te hebben, gaat hij weer weg naar buiten.
’s Middags is er kinderbijbelweek. Deze week komen de kinderen van de
Day Care, dat zijn kinderen uit de omliggende dorpjes die gesponsord worden om
bij Stephanos naar school te kunnen gaan. Deze kinderen krijgen om 12 uur een
warme maaltijd en om 13uur komen ze naar de kinderbijbelweek. Deze kinderen
zijn wat meer verlegen dan de kinderen uit het weesdorp, maar na een poosje
komen ze los. Het thema van vandaag is ‘Water in wijn veranderd’ en de kinderen
maken een knutselwerkje ervan.
’s Avonds is er een prachtige heldere sterrenhemel! De melkweg is
zichtbaar en er zijn miljoenen sterren te zien. Prachtig! Weer een schitterend aspect
van Afrika gezien!
Dinsdag 4 augustus
Vanochtend gaan een aantal jongens en een aantal meiden naar Huisje B.
In dit huisje woont Doudt, een lichamelijk gehandicapte jongen die de kost
verdient door te naaien. Hij woont in een lemen huisje in een klein dorpje. De
jongens gaan aan de slag om een stenen huisje voor hem te bouwen. Ondertussen
gaan de meiden spelletjes doen met de kinderen in het dorpje. Deze kinderen
lopen in een allegaartje van (kapotte)
kleding rond. De baby van enkele weken wordt wisselend door diverse kinderen
meegesjouwd op de rug of op de arm. Zelfs met deze baby op de rug gaat en
meisje springtouwen… Er wordt met van alles gespeeld: ballonnen, strandballen,
springtouwen en een touw. Wij doen met de kinderen Nederlandse spelletjes
(hinkelen, Jan Huijgen) en zij doen met ons Afrikaanse spelletjes. Het is erg
leuk! De kinderen en volwassenen krijgen allemaal een snoepje, dat vinden ze
lekker en je ziet ze smikkelen. Ook de dorpsoudste, een oud krom vrouwtje,
geniet van het snoepje. Aan het eind van de ochtend krijgen de kinderen
allemaal een loom-armbandje. Ze vinden dit geweldig! Maar helaas is het
uitdelen behoorlijk lastig, omdat op een gegeven moment veel kinderen om je
heen gaan dringen, handjes bedelend omhoog, vragende oogjes, en hun al gekregen
loombandje verstopt. Je kan er dan niet meer wijs uit wie al wel en wie niet
gekregen heeft. Sommige oudere kinderen pakken ook de armbandjes van de
kleintjes af. Dit is echt naar! Dan komt de aard van het Afrikaanse leven vol
armoede naar voren: pak wat je pakken kan, de sterkste overleeft.
’s Middags is er voor gedeelte van de meiden kinderbijbelweek. Dan is
er sport en spel: paaltjesvoetbal met (afgesloten) waterflessen en estafette
‘wie het snelst de waterfles met bekertjes water gevuld heeft’. Wat zijn de
kids vrolijk en fanatiek!! Op hun blote voetjes rennen en bewegen ze naar
hartelust. Geweldig om deze kinderen zo te zien genieten! Na het sport en spel
krijgen ze drinken (Sobo, een soort siroop) en een zakje chips. Dan volgt de
vertelling over de zieke te Bethesda. Als de club is afgelopen, gaan we nog
even helpen bij het sorteren/opruimen/schoonmaken/uitzoeken van de spullen in
het ziekenhuisje (medicijnen, verband, spuiten, etc. etc. etc.). Dan volgt het
avondeten. Lekker rijst met kip en rauwkost salade. ’s Avonds wordt er als groep gezellig
gekletst, gelezen en koffie gedronken. De meesten gaan lekker op tijd naar bed,
moe door het harde werken.
Woensdag 5 augustus
Om half 7 begonnen onze wekkers al weer aan hun dagelijks melodietje.
Nog heel even doezelen onder het genot van zangvogels, maar dan is het toch
echt tijd om op te staan. Het is zo ongeveer een gewoonte geworden dat er
gebakken en gekookte eieren zijn, maar dat vinden we niet erg;) Ineens
verschijnt een wachtman voor ons huis, maar wel met een doel! Hij had vanmorgen
een slang gedood, die kwam hij even aan ons showen. Binnen de kortste keren
stonden we allemaal buiten om het te bewonderen. Gelukkig is deze Zwarte Mamba
niet meer, want hij schijnt heel gevaarlijk te zijn!
Om 8 uur beginnen de werkzaamheden weer. Thomas was er met de
mededeling dat hij vader is geworden van een gezonde zoon: Comfort! We hebben
hem van harte gefeliciteerd en een cadeautje overhandigd. Vandaag mogen we weer
schilderen. Lenora gaat samen met Thomas weer schetsen in de school en we
zorgen dat de muren van een kleur worden voorzien en eerdere schetsen worden
van een kleurtje voorzien. Gerdien en Rianne verzorgden deze middag met nog een
aantal anderen van de groep de kinderbijbelweek. De invulling van de middag was
het zelfde als vorige week, alleen kwamen nu de kinderen van de Day Care. Wat
een rust tijdens het knutselen, er wordt heel ingespannen gewerkt en bijna niet
gepraat. Als cadeautje hebben de kinderen een bellenblaas gekregen. Er ging een
groot gejuich op toen Gerdien liet zien hoe dat werkt!
Om 15 uur stond voetbal op het programma. Afrika tegen Nederland. De
11-tallen in voetbalschoenen en shirts gehesen en natuurlijk zingen de
Nederlanders als eerste het volkslied met de hand op het hart. En dan begint
het spel; grote stofwolken Afrikaans zand stuiven ons om de oren. Helaas
moesten de Nederlanders het onderspit delven met 0-5. We zijn allemaal toe aan
een verfrissende douche en een stevige maaltijd. Deze keer witte rijst met
rundvlees en fruit als toetje.
Donderdag 6 augustus
Zo langzamerhand zijn we eraan gewend dat de wekker om half 7 gaat.
Deze keer stond het een en ander in de planning, maar onder het ontbijt kwam daar
ineens verandering in. Omdat de broer van Corrie vertraging had met het
vliegtuig, komt hij i.p.v. vandaag morgen. Dat betekent dat Lenora met Gerdien
gaat schilderen en vanmiddag haar Bijbelverhaal vertelt bij de kinderbijbelweek,
omdat Corrie morgen niet kan vertalen. Rianne is deze keer 1 van de 5 die een
bezoekje gaat brengen aan de stad Blantyre. 2 keer in de week rijdt er vanaf
Stephanos een auto om boodschappen in de stad te halen. Wat een kuilen,
hobbels, bobbels en stofwolken op de Afrikaanse wegen. Op de heenweg namen we
een omweg om wat spulletjes uit te delen. In Blantyre aangekomen verbazen we
ons over de drukte die daar heerst, overal mensen die met hun spullen richting
de stad gaan om daar te verkopen, marktjes, schoenpoetsers, enz. Bij een
stoplicht zien we wat straatkindjes, als we het raampje open draaien horen we
gelijk: ‘money, money’, maar als we een knuffeltje geven, breekt er een brede
lach door! Als eerste zijn we naar de supermarkt gegaan om voornamelijk water
te kopen. Bijzonder om te zien dat daar zelfs Bijbels te koop zijn. Daarna
langs een bakkertje geweest om wat brood te halen en een koffiebroodje voor op
het terrasje. Het stoffenwinkeltje was ook een ervaring apart, overal waar je
maar keek waren stoffen. Met een lange stok moest je aanwijzen welk stofje je
wilde, deze werd dan voor je gepakt. We zijn allemaal leuk geslaagd voor een
rok of een blouse (dat laatste voor de heren onder ons). En dan op weg naar de
tweede supermarkt waar we de laatste dingetjes halen en daarnaast op het
terrasje wat drinken en ons koffiebroodje op eten.
Het is heerlijk in het zonnetje, maar dan wordt het tijd om te
vertrekken. We nemen de wat langere route om nog wat spulletjes uit te delen.
We reden een stukje op de zandweg, maar al snel zagen we aan een groep mensen
op de weg dat er wat bijzonders aan de hand was. Toen we wat dichter bij
kwamen, bleek dat de weg opengebroken was om een waterleiding aan te
leggen. In het midden is een boom gezet
om aan te geven dat er een wegversperring is. Villagefather Allan kwam op ons
af, die stond aan de andere kant te wachten, om ons een andere weg te wijzen,
tegelijkertijd bij het andere raam nog een man die ook wel even wilde vertellen
waar we heen konden. We zijn maar omgekeerd en een andere route genomen. Daar
kwamen we nog heel wat kindjes tegen die we wat konden geven. Wat een verschil;
de een durft niet naar de auto te komen, de ander komt aanhollen! Geweldig om
wat te mogen geven van onze rijkdom en een brede lach terug te krijgen, daar
worden we zelf ook blij van! Om kwart over 1 reden we de poort weer door, gaven
we de kilometerstand door en konden we bij het gasthuis onze boodschappen weer
uit te laden.
Gerdien en Lenora hebben aardig wat meters gemaakt in de school en ook
de schetsen krijgen steeds meer kleur. Om 11.45u stopte Lenora met verven om de
spullen voor de kinderbijbelweek klaar te zetten. Om 13.00u hebben we de bel
geluid om de kinderen te laten weten dat het tijd is om te beginnen. Vandaag
zouden de kinderen van groep 1 en groep 7 van de Day-care er zijn. Er was 1 kind van groep 1 en ook van groep
7 waren er niet zo veel. Wij zijn naar de Day-care toegelopen en hebben alle
kinderen die daar waren meegenomen naar de hal. Hier heeft Lenora de kinderen
het lied geleerd King of Kings and Lord of Lords… De kinderen zingen goed mee
en doen enthousiast de gebaren! Na een gebed in het Engels hebben de kinderen
geluisterd naar het Bijbelverhaal van de genezing van de 10 melaatsen. Op het
sportveld hebben we verschillende spelletjes gedaan.
Om 15.00u was het programma voor de kinderen afgelopen. Nu was er nog
tijd om wat te schilderen.
Aan het einde van de dag is er nog een volleybal wedstrijd met de
Malawianen. Wat zijn ze fanatiek! De maaltijd bestond deze avond uit rijst,
aardappelen, andijvie, kip en wat rauwkost. Als toetje krijgen we een
banaantje, die zijn hier in overvloed te krijgen.