Donderdag 30 juli
Om 8 uur was iedereen present. De helft van de groep ging naar huisje
A&B, huisjes in 2 dorpjes buiten Stéphanos. Huisje A is een huisje dat
gebouwd moet worden, huisje B is een oud huisje van een gehandicapte man, waar
óm zijn oude huisje, een nieuw huisje wordt gebouwd, zodat hij later zelf met
behulp van dorpsbewoners, zijn oude huisje kan slopen. Vanaf 11 uur gingen de
meiden voetballen/spelen met de kinderen in de dorpjes. Een deel van de groep
ging langs de klaslokalen geulen hakken en graven, zodat de Malawianen daarna
zelf drainage aan kunnen leggen. Met kruiwagens werd de grond buiten het Stéphanos
terrein op een hoop gegooid. Een aantal meiden waren bezig met de muurschildering
in de hal.
Om 13:00 uur kwam iedereen naar het ´guesthouse´ om te lunchen. We
hadden sinds de vorige avond geen stroom. De generator stond aan, maar in
verband met werkzaamheden ging deze van 12:30 tot 14:00 uur uit. Daarom werd het
water voor de thee in een pan gekookt in plaats van met de waterkoker. Om 14:00
uur ging een aantal meiden helpen bij de vakantiebijbelweek. Nelleke vertelde
de kinderen in het Engels over het dochtertje van Jaïrus. Daarna werden er
Hollandse spelletjes met ze gedaan. Zaklopen, dribbelen, spijkerpoepen en
springtouwen. Ze waren erg enthousiast! Na het spelen ging iedereen weer naar
binnen om nog even te zingen. Toen kwam er iemand zeggen dat iedereen naar
buiten moest om de minister uit te zwaaien! Zij was voor een onverwachts bezoek
gekomen! Ze kwam om te vertellen dat weeskinderen, niet meer verplicht terug
naar familie hoeven als de situatie niet veilig is. De kinderen zongen nog voor
haar, de minister ging met de groep op de foto. Daarna ging ze weer weg met haar
gevolg en een militair.
´s Avonds aten we lichtgebakken aardappelpartjes, rauwkost en kip!
En weer was er een dag voorbij!
Vrijdag 31 juli
Om 7 uur zaten we te ontbijten met elkaar. Kwart voor 8 begon de
weeksluiting voor de kinderen, het personeel en ons. Het ging over Jozua 1. Ze
houden deze weeksluiting ´s ochtends, omdat het vrijdag betaaldag is en het
personeel om 14:00 uur hun cheque krijgt. Dan stoppen ze gelijk met hun werk om
de cheque in te wisselen bij de bank!
Na de weeksluiting ging een deel van de groep weer naar huisje A&B.
De jongens gingen verder met de huisjes bouwen, de meiden vermaakten de
kinderen met Nederlandse spelletjes en andersom. Een deel ging boodschappen
doen in Blantyre en een deel begon met de muurschilderingen in de school.
Om 13:00 uur kwam iedereen samen om te lunchen. Ondertussen werden er
50 pannenkoeken gebakken om na de het knutselen aan de kinderen uit te delen. Een
deel ging muren schilderen in de school, een deel naar huisje A en deel van de
meiden helpen bij de vakantiebijbelweek. Eerst deed 1 van ons de
bijbelvertelling over de 10 melaatse mannen. Corrie vertaalde. Daarna maakten
de kinderen een knutselwerkje. In het Chichewa en Engels gezongen. Toen kwam er
een man van de Afrikaanse tv om te filmen terwijl de kinderen in het Chichewa
een lied zongen. We worden nog beroemd ;-)
Na het eindigen de pannenkoeken uitgedeeld aan de kinderen. Zo te zien
vonden ze het wel lekker! Ondertussen viel het op dat de meesten schoenen aan
hadden i.p.v. blote voeten. Bleek dat ze dat deden omdat het een feestdag was,
het was de laatste middag voor de vakantie!
Na afloop alles met elkaar opgeruimd en weer terug naar het guesthouse.
Douchen, droge was bij elkaar zoeken en bijkomen van de dag. Weer heerlijk
gegeten! Lichtgebakken aardappelpartjes en een broodje hamburger met sla en
kaas.
´s Avonds nog bij elkaar gezeten in de kamer van ons guesthouse. Boek
lezen, gezellig kletsen en op tijd naar bed!
Zaterdag 1 augustus
Vanmorgen ging de wekker al vroeg en dat op onze vrije dag! Zes uur
stonden we naast ons bed, om half acht vertrokken we met de bus voor ons dagje
uit. De personeelsbus van Stéphanos stond bij de garage, dus werd er nog snel
een andere geregeld. Met z’n 23-en gingen we op pad. Het leek wel een
schoolreisje! Eerst reden we naar een plaatsje onderaan de berg om daar met
elkaar koffie te drinken. Op z’n Malawiaans uiteraard, de eersten wilden alweer
vertrekken toen de laatste pas z’n glas thee kreeg. Hierna bezochten we het
marktje om de hoek, allerlei geuren, kleuren en artikelen. De dames storten
zich op de stoffenkramen om een echt Afrikaans lapje voor zo min mogelijk op de
kop te tikken. Van Corrie krijgen we les in het afdingen.
Om 13 uur vertrekken we voor het laatste stukje rijden, ondertussen
hebben we prachtig zicht op de bergen en groene theevelden. De chauffeur loodst
ons behoedzaam over de zandweg met hobbels en kuilen. Ons eindpunt is het
‘Likhubula-house’ waar we onze lunch geserveerd kregen, uiteraard na een half
uurtje wachten. Om drie uur stonden we kant-en-klaar om de berg te gaan
bedwingen onder leiding van een gids. De top is voor ons niet haalbaar, maar
ons doel is de waterval op ongeveer 1500 meter. De een wat sneller als de ander
bereikte de waterval, vier van de groep durfden het aan om een duik te nemen in
het ijskoude water. Om half zes net voor het donker is iedereen weer bij de
bus. We gaan op weg naar een restaurant in Blantyre nog twee uur rijden. Om
half 8 arriveren we daar in onze ‘privé-dining-room’. We eten heerlijk
Italiaans. En dan het dessert, een vak apart blijkbaar! Op de kaart hadden we
keus uit 6, maar bij het bestellen blijkt dat er maar 3 uit te serveren zijn.
We wachten en wachten en als klap op de vuurpijl krijgt iedereen die dessert
heeft besteld een bolletje vanille-ijs met chocoladesaus. De rest is allemaal
op.
Om half 12 zijn we weer thuis en duikt iedereen heel snel z’n bedje in.
Morgen kunnen we een klein beetje uitslapen.